Met zicht op zee tegenover de visafslag van Finisterre, op ons (Theun en ik) gemak ontbeten. Wij hebben als het ware de stad zien ontwaken evenals de opkomende zon.

Om 10 over 11 vertrok pas de bus naar Santiago. Waardat wij tegen tweeën arriveerde. Het toeval wilde dat May Damen belde met de mededeling dat hij aangekomen was met de fiets en dat hij op het plein stond. Wij hebben natuurlijk gezamenlijk het glas geheven  naar aanleiding van onze geslaagde missie’s.

Theun en ik hadden besloten om met de trein naar huis te gaan, nadat wij ons eerste plan af hebben moeten blazen,  en niet met de bus of vliegen. Wij wilden in eerste instantie vanuit Corrunia met de Ferry naar Engeland om onze camino zo langzaam af te bouwen, en dan vanaf Engeland oversteken , maar helaas deze Ferry vaart niet meer. Het zou wel mogelijk zijn uit Santender maar vonden dat te omslachtig.  Dus vanmiddag treinkaartjes gekocht (voorlopig tot Paris) en zullen zaterdag rond de middag in Paris aankomen, de eerste 2000 km zijn dan overbrugt.  Het zal mij benieuwen hoe dat zal bevallen.

Gisterenavond zijn wij ieder onze weg gegaan en heb ik nog een geweldige avond beleeft in Santiago. Vele pelgrims van de voorbije weken heb ik ontmoet. De snurkende Ier (Marius kent hem nog wel). Maar ook Marlies waarmee ik enkele dagen mee opgelopen had tot twee dagen voor Ourense, wij hebben gezamenlijk met haar overgevlogen vriend Lucas onszelf verwend met een heerlijk etentje inclusief een bijpassende fles wijn.

Ook heb ik Danny, een Belg met hoed, getroffen die verrast was door zijn hele familie, zijn vrouw en de beide dochters met haar vrienden waren overgekomen naar Santiago om hem te verwelkomen op zijn gesponsorde tocht ‘Via De La Plata’ (MS Vlaanderen 1000 km voor MS Danny van Gucht home lotgenoten portret).

Morgen kwart over negen opde trein en om 21.00 uur aan de Franse grens ( voor € 38,35 dik 1000 km reizen!). Dus morgen vanuit Frankrijk de ervaringen met de Spaanse renfe.