Ook in Galicië kan het snikheet zijn

Iedereen was vroeg uit de veren om de kille slaapzaal te verlaten. Ook was het algemeen bekend dat het eerste stuk vandaag klauteren was en dat het raadzaam zou zijn deze klus te klaren voordat de zon zich zou openbaren. Het was een heel bijzonder gezicht om, wanneer je achterom keek, het klooster van bovenaf zag, maar ook dat dit gigantische complex sneller kleiner werd naarmate er geklommen werd.

Vandaag heb ik evenals gisteren de hele dag met Teun, een geboren Fries uit Zutphen gelopen. Veel kronkelende smalle wandelpaadjes, afgewisseld door asfaltweggetjes tussen gestapelde muurtjes door met vele vergezichten en veel met stenen afgemaakte weilanden van de keuterboeren welke hier het landschap bepalen wanneer er geen bossen of ander natuurgebied betrof. Regelmatig kwam ik door een dorpje waar het leek of de tijd daar al 100 jaar of langer stil gestaan had. Bovendien wekte het regelmatig de indruk dat deze uitgestorven waren. Het maakte de tocht er interessant en nostalgisch van.

Om half twee hadden wij besloten om een siësta in te lassen omdat de temperatuur dermate werd dat het lopen in de zon ondoenlijk was. Wij hebben toen een menu de dia genomen met een aantal glazen bier. Wat overigens goed bevallen is al hadden wij toen wij om vier uur verder gingen wel enige startproblemen bergje op met meer dan 30 graden.

Maar ook de laatste 8 km hebben wij overbrugt, en zijn wij gestopt in een alberge in À Laxe 32 km na onze start vanmorgen.

Morgen voorlaatste etappe voor Santiago en het verslag mag men verwachten. Wordt vervolgd !!

Reacties zijn gesloten.