Al om zes uur was er volop bedrijvigheid in de mooie alberge in Rionegro del Puente met als uiteindelijk resultaat tien over half zeven vertrokken. Als eerste, maar weldra passeerde mij de twee Spanjaarden waarmee ik dagelijks stuivertje wissel en waarmee ik gisteren middag menu de dia genuttigd had.
Direct vanaf het begin was het genieten van de omgeving waar ik doorliep. Ik zou het eerste stuk willen omschrijven als steppen gras met tussendoor witte en gele brem. Jammer was dat men op de achtergrond steeds auto’s hoorde, maar zelden zag.
De streek Sanabriais voornamelijk een natuurreservaat van 22.000 ha groot, dat rondom het grootste natuurlijke meer (Lago de Sanabrina) van Spanje ligt. Op het meer wordt volop gevist, het is 3,5 km lang en2 km breed. Noordelijk van hier meer ligt de Siërra Cabrera met toppen tot 2000 meter welke bedekt zijn met sneeuw. Morgen zal ik daar nog dichter bijkomen als ik de Cordillera Cantabrica over ga. De Siërra Cabrera snijdt hier Galicië van centraal Spanje af.
Vandaag was het echt genieten zeker na 10 uur toen de zon zich liet zien, ik kwam door dorpjes waar werkelijk de tijd lijkt te hebben stil gestaan. Vrijwel niemand lijkt er te wonen en de huizen zijn oud en bouwvallig. Zelden zie je iemand en voorzieningen zijn er helemaal niet. Wel viel het mij op dat de gestapelde muurtjes, zoals in Extremadura ook hier terug te vinden waren in het landschap. Vele kleine weitjes waren hiermee afgemaakt in het verleden, maar nu doet men er nergens iets meer mee en lijkt alles tot natuurgebied te zijn gebombardeerd.
Na 43 km wandelen stond mijn nieuwe bed in een alberge in Puebla de Sanabria.
Vandaag had ik er voor gekozen om op 28 km een menu de dia te nemen om daarna de laatste moeilijke 15 km met een volle tank af te kunnen maken wat uiteindelijk ook gelukt is. Ik moet wel bekennen dat alles zeer begon te doen maar de voldoening was groot.
Voor mijn avondeten had ik het volgende klaargemaakt, tot hilariteit van menig pelgrim, een grote schaal met daarin: 2 sinaasappels, 2 appels en 2 bananen, dit alles gemarineerd in een halve fles wijn, en ik moet zeggen het was een succes. Als toetje 2 aardbeipuddinkjes en mijn avondlunch was compleet.
Wat ik nog even wil vermelden voor de geïnteresseerde, het stikt hier van de wilde zwijnen een fenomeen wat je bijna niet voor kunt stellen. Ook wordt er door verschillende bronnen vermeld dat er nog wolven voorkomen zeker op Portugees grondgebied wat hier maar enkele kilometers vandaan is.
Morgen wordt het weer nog ietsje beter wanneer ik echt omhoog moet. Ik heb zojuist nog zonnebrand gekocht zodat men mij op dat gebied niet kan verrassen. Wordt vervolgd!
Goed om te lezen dat je nog iedere dag geniet van je tocht, mooie verhalen waardoor we op afstand mee kunnen genieten. heel veel liefsXX
Hallo Johannes,
Je zult misschien wel denken van wie krijg ik nu een reactie, maar we hebben je twee jaar gelden ontmoet toen we op weg waren met de fiets naar Lourdes. We kwamen je tegen langs de Dender in Belgie. Jij was op de terugweg naar Brabant-Nederland. We hebben wel een half uur met jou staan te praten. Heel gezellig en je gaf ons toen het advies: Genieten en niet te bang. Deze raad zul je nu ook wel volgen. We lezen elke dag jou verslag. We zijn er bijna aan verslaafd. We genieten met jou mee en hopen dat je nog prachtige wandeldagen zult hebben.
Groeten uit Waspik
Jos en Antoinette de Bont
Hallo Johannes,
Je verhalen zijn geweldig. En nou kijk ik ook al uit naar het “Eerste Bakelse Pelgrimskookboek”. Krijgen we morgen een zwijntjerecept?
Buen camino – Frans
ha broeder,
terwijl ik dit schrijf breekt er hier een geweldig noodweer los. Dus de regen die jij hebt gehad begint langzaam deze kant op te komen. Net als jij, want met de afstanden die jij per dag loopt ben je zo thuis. Geweldig zoals je je eigen hoog gelegde lat iedere keer weer weet te behalen. Kijk maar uit voor de boze wolf en ga zo door! Groeten en heel veel geluk, plezier en voorspoed van ons allemaal en ook van Johan, die zoals gebruikelijk weer achter me staat mee te lezen….
Ik volg jouw tocht regelmatig. Het is geweldig te lezen dat je er nog steeds plezier in hebt. Je verhalen blijven boeien. Ik wens je alle goeds op het laatste deel van je tocht.
Frans Berkers
Hoi Pelgrim, jij maakt je eigen sangria als avondmaaltijd! Zo wordt je natuurlijk wel erg vindingrijk en om dan je vitaminen met het aangenamen ( wijn) te kunnen combineren is wel knap! Ga zo door. Groeten Ans
Hoi Johannes, we vinden het mooi om je dagelijkse ervaringen te lezen.
We blijven je volgen, en hebben het gevoel dat we een beetje met je mee lopen, heel mooi! Hopelijk mag je de rest van de tocht meer genieten van mooi weer. Veel succes!!!
An en Wil.