Toen wij vanmorgen buiten keken was het droog maar bewolkt. Toen wij ons gebruikelijke kopje koffie met een geroosterd sneetje brood op hadden en gepakt en gezakt naar buiten stapte regende het pijpenstelen ! Wat gaan doen wij ermee, was de vraag, onze mening was eensluidend namelijk regenkleding aan en de hoes over de rugzakken en vertrekken.
Helena, onze gastvrouw, gaf ons haar laatste adviezen en met een ferme handdruk en een “Buen Camino” toewensend zwaaide zij ons uit. In het begin was het even zoeken om op de route te komen maar samen kwamen wij er in de stromende regen uit.

Na een kilometer kwamen wij een viertal Italianen tegen die het al opgaven, omdat hun regenkleding niet voldeed, durfde zij het niet aan de elle lange tocht die vandaag op het programma stond door te zetten. De landbouwweg waarop wij liepen was slecht te noemen met vele diepe plassen en het was uitkijken om niet uit te glijden in de kleiachtige blubber. Na 6 km kwamen wij in een natuurpark waarin ook weer meer de kolossale granietblokken zoals deze al meer op onze tocht te zien waren. Met enige fantasie was hier alles uit te halen, van stripfiguren tot van allerlei soorten dieren, wanneer men overal foto’s van zou maken zou onze tocht minimaal een jaar gaan duren vandaar dat wij dat hebben moeten beperken. Maar zoals ik eerder al had gemeld er zijn geweldige opnames gemaakt. Het landschap is hier ook beduidend groener men heeft de neiging om het te vergelijken met de Jura maar dan met steeneiken en kilometers lange gestapelde Keltische muurtjes welke weer te vergelijken zijn met Schotland.

Opvallend was wederom de vele bloemen en brem welke een prachtig effect had met de vele mosgroei op de stenen en vulkanische platen. Vrijwel de gehele tocht ging over grind en veepaden, in tegenstelling tot de asfalt gisteren. Door de aanhoudende regen van de laatste dagen hebben wij vandaag bij de rivieroversteken enkele keren moeten improviseren om met droge voeten aan de overkant te kunnen komen, in de meeste gevallen zochten wij dan een watervalletje en liepen dan over stapstenen. Onze inmiddels niet weg te denken wandelstokken waren daarbij een goed hulpmiddel. Leuk was vandaag eveneens de smalle veepaden die men vrijwel blindelings kon volgen. Heel sporadisch kwamen wij een schaapherder met een kudde schapen tegen op de route Via de La Plata die over het algemeen 20 à 30 meter breed is wat iedere keer fascinerend is om te zien.

Na 20 km van al dat schoons te hebben genoten kwamen wij op een gegeven moment op een smaller pas en zagen wij in de verte de Triomfboog bij de Ruies de Caparra, deze verlaten plaats was in de Romeinse periode een belangrijk stadje in de provincie Lusitania. Uit de Romeinse periode bleven zichtbaar bewaard de triomfboog, grondvesten van gebouwen en enkele resten van een brug ( gebouwd in de 1e eeuw ) over de Ambros rivier. Onder een weide zouden zich de resten van een theater en een basiliek bevinden.
Het meest imposante monument is de vierbogige triomfboog, een zgn. tretrapylon, het enige monument van die aard op het Iberisch Schiereiland. Deze boog is 9 meter hoog en eronder liep en loopt nu nog de Via De La Plata. Wij hebben zittend tegen deze boog onze lunch genuttigd op een moment dat het ook ophield met regenen.

Nog 20 km moest er daarna afgelegd worden om bij de volgende slaapgelegenheid mogelijk te kunnen overnachten. Weliswaar het eerste en het laatste gedeelte wederom door een prachtig natuurgebied. Eveneens moesten wij twee keer een rivier over zien te komen wat lukte zonder echt natte voeten te krijgen. 3 Km voor het eindpunt kwamen wij nog een groep Spanjaarden tegen die graag een foto wilde van een Hollandsche Pelgrim wat ik natuurlijk graag inwilligde (Marius liep op dat moment zo’n 100 meter voor). Men heeft op mijn verzoek toen ook nog een kiekje gemaakt met mijn toestel.

Uiteindelijk kwamen wij om kwart over vijf in het dorpje Al De Anueva Del Camino aan waar wij een bed hebben gearresteerd in de plaatselijke Municipal alberge en achtereenvolgens na ons opgefrist te hebben in een restaurant onszelf hebben laten verwennen met een heerlijk “menu de dia” zodat wij morgen na deze vermoeiende dag verder kunnen richting Santiago.

Wordt vervolgd !!!!!