1). Wij zijn ons uitgebreide verslag van gisteren kwijt !
2). Wij zijn nog nooit zo laat gestart !
3). Wij hebben vandaag 38 km afgelegd !

Over ons zoekgeraakte verslag willen wij niet te lang stilstaan, en willen vanavond de à-pad nog eens onderzoeken en komt daar niets uit dan zullen wij een beknopt verslag achteraf doen.

Aandachtspuntje twee kunnen wij wel nader verklaren, het was geen verslapen, treuzelen of anderszins maar het was het gevolg van een deur welke pas om half open ging namelijk die van het klooster waar wij geslapen.

Op de verklaring van recordpunt drie zijn wij eigenlijk best wel trots, het is de afstand die voor ons een uitdaging was en uiteindelijk volbracht is in een opperbest humeur. Men kan hem ook zien als een training voor de komende dagen, er komen nog etappes van 40 km zonder ook maar een voorziening tegen te komen die afgelegd moeten worden onder weersomstandigheden welke op dit moment voor ons onbekend zijn. Maar daarover de komende dagen meer.

Toen wij vanmorgen om 7 uur als ratten voor de uitgang van het klooster stonden te wachten om naar buiten gelaten te worden moesten wij wachten tot half acht voordat de deur geopend werd.

Het overgrote gedeelte van de losgelaten pelgrims ging regelrecht de camino op in de veronderstelling dat er nog wel een mogelijkheid om was om ergens een broodje en koffie te krijgen. Wij hadden voor zeker gekozen om toch de nodige cafeïne (doping) binnen te hebben voor de voorzichtige planning om voor de afstand te gaan die het tenslotte geworden is.

Onderweg liepen wij vandaag weer op stukken van de originele “calvados romana” welke door de Romeinen aangelegd is. Hier troffen wij eveneens de eerste Romeinse mijlpalen langs de weg. Ook kwamen drie keer over een Romeinse driebogige brug over de Arroyos de Santiago. Deze bruggen zijn voor gemotoriseerd verkeer al jaren gesloten zodat deze intact zijn gebleven en alle drie goed gerestaureerd waren en daarom het aanzien meer dan waard waren. Op een gegeven moment staken wij de startbaan van een vliegveld over wat achteraf het sportviegveld van Caceres over.

Op het terras van het clubhuis hebben op een ijzeren bankje, uit de wind, onze lunch bestaande uit, brood, tomaten, vis en schapenkaas genuttigd, om daarna aan te zetten voor de laatste 18 km van vandaag.

Uiteindelijk zijn wij in Caceres aangekomen, na enkele mensen aangesproken te hebben om er achter te komen waar er een alberge was zijn wij tenslotte in een pension aangeland voor de prijs van € 30,- voor een tweepersoonskamer (voor de eerste keer luxueus).
Uitgebreid hebben wij ons gedoucht en ons wasje gedaan. En nu staan wij op het punt om samen met Jeanne, Henk en Lida te gaan eten met de intentie om een “menu de Pellegrini” te gaan bestellen, en dan indien mogelijk met een specialiteit van de streek.

Wij zitten met een heerlijk glas bier op de “Plaza Mayor” en ga stoppen met het tikken van dit verslag, maar ik kan jullie verzekeren “Het wordt vervolgt”.