Toen wij vanmorgen om kwart voor zeven opstonden was het bewolkt en nog donker.
Het was een roerige nacht met veel herrie en vreemde geluiden.
Na het ontbijt hebben we de rugzak opgedaan en om 8 uur zijn we op pad gegaan
Met een beetje motregen.

Het eerste stuk bleek achteraf ook het moeilijkste van de dag, want om Sevilla uit te komen Was nog een hele klus.
Op de buitenwegen troffen we Susan,een Amerikaanse van 70 die ook met vraagtekens kampte. Maar was in het voordeel dat ze vloeiend Spaans sprak.

Al met al zijn we zo’n twee km verkeerd gelopen voordat we de eerste gele pijl ontdekte.
De voettocht ging de eerste 10 km door industrie gebied wat geen fraai gezicht was en eentonig te noemen is. Wel stonden er verschillende sinaasappelbomen langs de weg waarvan we dan ook geproefd hebben. Susan en Johannes vonden ze wel te pruimen maar volgens Marius waren het citroenen.

Je kon aan alles zien dat we uit een wereldstad vertrokken, met name de vele autowegen en de elektriciteitsdraden gaven aan dat Sevilla een enorme grote stad was.
Na dit saaie gedeelte over stoep en asfalt kwamen we in een uitgestrekt landschap terecht met hoofdzakelijk granen zoals tarwe, gerst en haver die al op lengte stonden en volop in de are,met andere woorden het hoefde alleen nog maar te rijpen.
Ook de aardappel velden stonden al in bloei. Het beeld van het landschap toonde lange rechte grindpaden die glooiend tot de horizon reikte. Zoals deze wel geschetst worden op caminofolders en plaatjes.

Rond de middag hebben we gezamenlijk koffie gedronken en het een en ander uitgetrokken want de zon liet zich steeds nadrukkelijker gelden .
Tijdens het lopen had zich nog een vierde persoon aangesloten, het bleek een Italiaan en luisterde naar de naam Luca (zoals de zoon van Marco Borsato).

Hij was door de crisis werkeloos geworden en ging nu eerst de camino lopen om een periode af te sluiten alvorens hij naar een nieuwe baan op op zoek ging. Geanimeerde gesprekken hebben we gevoerd met deze mensen.

Ondertussen liep de temperatuur op naar zo’n 20 à 25 graden met af en toe een heerlijk fris windje wat wel prettig was. Uiteindelijk zijn we in Guillema bij de alberge waar nog 14 pelgrims op de stoep zaten te wachten aangekomen. Om half drie ingeschreven en na een heerlijke douche zijn we daarna ergens een hapje gaan eten. Wij hebben een uitgebreid drie gangen menu de dia genuttigd met een heerlijk glas wijn voor zeggen en schrijven 8.50 euro. Hiermee hebben we onze geest en ledematen weer bijgetankt.

Samengevat het ging goed, prima weer ,prettige ontmoetingen en morgen loopdag twee.
Wordt vervolgd.