Als ik de berichten beluister wordt er voor morgen aanzienlijk beter weer verwacht. Om eerlijk te zijn ben ik daar ook aan toe, tenslotte gaat men o.a. ook voor het goeie weer naar Spanje en niet alleen om te lopen.

Voor vandaag was erg veel regen voorspeld en ook uitgekomen. Om 7 uur gewapend in regenkleding vertrokken nadat keurig netjes mijn bruin broodje kaas/tomaten in een cellofaan papier met mijn naam erop klaarstond om te nuttigen uit de hand. Koffie uit de automaat mislukte €1,- kwijt en geen koffie! Na 21 km lopen dus pas mijn eerste bakkie.

Vandaag liep ik vrijwel steeds langs de snel stromende rivier de Tera van Santa Marta de Tera richting Mombuey. Het decor bestond uit vele populieren productiebossen die hier voor de regionale papierindustrie verbouwd worden. Ook zag ik hier veel irrigatiekanaaltjes die de velden van water voorzien. Het gebied was verder glooiend en werd bosachtig met veel dennen en eiken. Op een gegeven moment liep ik aan de overkant van een groot stuwmeer richting Rionegro del Puente.

Opvallend vandaag waren de vele vogels die te horen waren, temeer omdat natuurlijk de bossen kolossaler en gevarieerder werden en natuurlijk, langs de rivier is het voor de fauna altijd aantrekkelijker als in enkel landbouw gebied. De koekoek was weer de hele tijd te horen nadat hij zo’n 150 km niet was gesignaleerd. Sinds gisteren heb ik ook steeds sporen van wilde zwijnen ontdekt welke alleen de eerste dagen van de tocht het geval was (in Andulusie).

Uiteindelijk heb ik een bed weten te bemachtigen in een prachtig gerestaureerd pelgrimshospitaal wat nu is ingericht als pelgrimsherberg, in de plaats Rionegro del Puente (na 29 km). Deze wordt beheert door de lekenbroeders van de Cofradia de los Falifos, een uit de middeleeuwen stammend instituut die zich het wel en wee van pelgrims en de pelgrimsweg ten doel stelde en dat nu nog steeds doet. Het is ongelofelijk dat deze broederschap zich in zo’n kleine gemeente met 400 inwoners al die tijd heeft weten te handhaven.

Het is of de duivel er mee speelt maar nu ik om 4 uur mijn verslag zit te schrijven zie ik de zon van achter de wolken tevoorschijn komen en is het inmiddels droog geworden. Niettemin mijn hoop is gevestigd op morgen wat het weer betreft.

Heerlijk is het om de vele warme reacties te lezen, van de vele noodgedwongen arme thuisblijvers, na een dag van afzien over de Spaanse camino. Wanneer ik weer lekker gedoucht met droge kleren de dag evalueer besef ik als geen ander dat ik een enorm rijk man ben die deze onderneming kan en mag doen dankzij een geweldig thuisfront die mij daarin steunt.

Het geeft weer nieuwe inspiratie en dwingt mij ertoe om er morgen weer voor te gaan, op naar Palacios de Sanabria.

Wordt vervolgd !!