De pelgrim onderscheid zich door het dragen van de karakteristieke voorwerpen waardoor ze meteen als bedevaarders herkenbaar zijn en dus onderweg op onderdak voedsel, hulp en bescherming kunnen rekenen.

Bij de pelgrimage neemt de Jacobsschelp een belangrijke plaats in. Duizenden mensen, uit de hele wereld, die nog steeds de tocht naar Santiago de Compostela maken, dragen de Jakobsschelp als symbool op hun kleding/rugzak of hoed.

Wij dragen de schelp op de rugzak en op onze hoed .

Eveneens is de pelgrimsstaf van oudsher een essentieel attribuut met een diepe symbolische betekenis wat ook op alle afbeeldingen van Jacobus getoond wordt. Hij bood een soort “moreel houvast” verder werd hij gebruikt om wandelen over lange afstand gemakkelijker te maken. Hij bood extra steun ( “derde voet” ) bij vermoeidheid, bij overbelaste of gekwetste ledematen, vooral op slecht begaanbare wegen. De ijzeren punt diende als verdedigingsmiddel tegen struikrovers en valse pelgrims, hij was tevens een wapen om loslopende honden en wilde dieren af te slaan en op afstand te houden.

Wij hebben voor deze tocht met veel zorg en toewijding een wandel(stok)staf gemaakt met daarin onze eigen gevoelens.
Vanaf de eerste plannen om deze tocht te gaan maken heeft de stok een bijzondere plaats ingenomen, niet alleen in huis, maar ook in ons hart en gedachten.
Als eerste hebben wij gezocht naar hazelaarstokken die gemakkelijk in de hand lagen, en die wij gevonden hebben in het buitengebied van Bakel. Na deze geschild en gedroogd te hebben zijn ze handmatig bewerkt tot mooie kunstwerken, met houtsnijwerk van koppen, maar ook de ingekerfde namen mag geslaagd worden genoemd. Wij kwamen tot de ontdekking dat niet alleen de creativiteit uit onze vingers kwam maar dat deze bezigheid ook goed en nuttig was voor de voorbereiding met name de teambuilding werd hiermee versterkt.

Op de wandelstokken zijn alle namen van onze kinderen en kleinkinderen ingebracht evenals van Nelly en Annie, onze vrouwen. Symbolisch dragen wij ze dan ook dagelijks mee en hebben wij hen altijd in zicht in voor en tegenslag.

Al honderden jaren krijgen de pelgrims in Santiago de Compostela een “Compostela”-certficaat als bewijs voor de volbrachte tocht. Hiervoor moesten zoveel mogelijk bewijsbrieven, -stempels en zegels van het bezoek aan heiligdommen, bijkomende aanbevelingsbrieven van gasthuizen en kloosters inclusief getuigschriften e.d. overlegd worden.

Met de Credencial del Peregrino van het “Nederlands Genootschap van Sint Jacob” kunnen wij tijdens de tocht onze stempels verzamelen. De eerste stempels zijn al geplaatst na de indrukwekkende pelgrimsmis in Roermond waar ook de pelgrimszegening heeft plaatsgevonden samen met onze wandelstokken.

Nog èèn week voor vertrek !

Omdat wij volgens de voorlopige planning 8 à 10 weken met elkaar op zullen trekken leek het ons raadzaam om van te voren enkele goede afspraken te maken. Wij zullen te maken krijgen met voor en tegenspoed zoals regen en hitte, honger en dorst maar ook verkeerd lopen kan het humeur aantasten, zeker als deze tegenslagen zich meerdere malen aandienen zou het irritatie kunnen geven dat getackeld dient te worden.

De volgende hoofdspelregels hebben wij hierover af gesproken :
-    iedere avond om 20.00 uur zullen wij de dag kort evalueren met de belangrijkste vraag. “waren er vandaag nog ergernissen?”
-    eveneens komt aan de orde “de plaats van overnachting de volgende dag” ( werkt psychologisch stimulerend )
-    ook zal de vertrektijd worden besproken ongeacht individuele aanlooptijd (b.v. overige medelopers)
-    dagprogramma en einddoel (dorp/auberge/refugio) gezamenlijk binnen te lopen ( geeft extra voldoening )
-    elkaar constructief corrigeren zonder rancune ( meer geven dan nemen )

Wij denken dat deze afspraken zullen bijdragen tot het nog beter slagen van onze tocht over “Via de La Plata”.

Tijdens onze oefentochten zijn natuurlijk al vele praktische vragen, zoals : de was doen is eigen verantwoordelijkheid evenals voldoende drinken voor onderweg. Het eten inclusief fruit wordt in overleg onderweg ingeslagen dat geld ook voor noodrantsoen.

Nog een dikke week voordat wij vertrekken !!

De gids met de titel “Blik op oneindig” van J. van den Breul zal op onze camino “Via de la Plata” de leidraad vormen tijdens onze tocht. Hij zal dan ook altijd boven in onze rugzak te vinden zijn om onderweg de noodzakelijke wetenswaardigheden op te zoeken wanneer nodig. Het is een compact boekje met routekaartjes van Sevilla tot Santiago de Compostela en vandaar naar Finisterre. Achterin zijn kaartjes te vinden met hoogteprofielen en verder een lijst met o.a. nuttige internet- adressen en een lijst met de plaatsen langs de route en de daar aanwezige voorzieningen.

Waarom pelgrimeren?

Het gaan van de weg is een oeroude metafoor voor het leven. Voor veel mensen valt hun besluit, om op pad te gaan naar Santiago de Compostela, samen met een bijzondere gebeurtenis of een nieuwe fase in hun leven.

De pelgrim van nu staat ook voor middeleeuwse vragen: waar vind ik een slaapplaats, hoe kom ik aan een maaltijd, waar is er drinkwater, hoe wordt ik ontvangen?

Steeds weer zijn er mensen bereid hem onderdak te verschaffen en de weg te wijzen. Er vormt zich een nog steeds groeiend netwek van pelgrimsherbergen, de albergues de peregrinos of refugio`s. Soms zijn deze gevestigd in oude kerkjes of kapelletjes waardoor de historische en spirituele sfeer van de pelgrimstocht benadrukt wordt.

Zo ervaart de hedendaagse pelgrim een enorme gastvrijheid bij de mensen langs de routes.

Een uitdaging dus, om ons vooral te richten op de vraag wat “wij”er nu van maken, van onze tocht naar Santiago en …………. verder.

Als je bewust onderweg bent, zul je je reis veel intensiever beleven. Het is dan een tocht naar buiten èn naar binnen. Naar buiten, omdat je te voet het avontuur tegenmoet gaat. Naar binnen, omdat je jezelf tijdens de tocht beter zult leren kennen. Daarom pelgrimeren!

Minder dan 4 weken voor vertrek!